قصه های شیرین و دلنشین

کتاب پنچه‌تنتره يا پنج فصل که در ايران به نام کليله و دمنه معروف شده، حدود 200 سال پيش از ميلاد مسيح (2200 سال پيش) به وسيله‌ي دانشمندي هندي به نام ويشناشرما به زبان سنسکريت نوشته شده است.
در زمان انوشيروان (حدود 1400 سال پيش) و به دستور او، اين کتاب توسط برزويه‌ي طبيب از زبان سنسکريت به زبان پهلوي ترجمه شد و به ايران آمد. انتقال اين کتاب به ايران، داستان زيبا و پرماجرايي دارد.
حدود صد سال بعد، اين کتاب توسط روزبه مشهور به عبدالله بن مقفع از زبان پهلوي به زبان عربي ترجمه شد، و چهارصد سال بعد از آن، يعني در سال‌هاي 530 تا 540 هجري اين کتاب به وسيله‌ي نصرالله منشي از عربي به فارسي ترجمه شد و با نام کليله و دمنه انتشار يافت.
کتاب پنچه‌تنتره تاکنون به بيش از پنجاه زبان دنيا ترجمه شده است. اين کتاب در عصر خود يک کتاب سياسي بوده است. زيرا در آن از زبان حيوانات به رفتار غلط شاهان اشاره شده و کشورداري و رفتار درست به حاکمان زمان گوشزد شده است.

نويسنده‌ي کتاب سعي کرده است که در قالب داستان‌هاي شيرين، راه و رسم درست زندگي کردن را به خوانندگانش بياموزد.