داستان و افسانه های مردم ترکیه 1

ترک‌ها در قرن دهم پیش از میلاد از آسیای مرکزی به ترکیه آمدند و مجموعه قصه‌های با ارزشی را - که از آن پس پاره‌ای از زندگی و فرهنگشان شد - با خود آوردند. درون مایه‌ی این قصه‌ها کاملاً آشناست، مانند پادشاهی که پسران یا دختران خودش را آزمایش می‌کند یا شاهینی که تاج را انتخاب می‌کند و یا قالی سحرآمیزی که قادر است در یک چشم به هم زدن به هر جایی برود. قصه‌های دیگر ترکی نیز مانند چشن عروسی‌ای که چهل شبانه‌روز ادامه داشت یا مردم افسونگر و یا اجنّه می‌باشند. این قصه‌های مردمی در خانه‌ها و قهوه‌خانه‌ها روایت شده‌اند و از نسلی به نسل دیگر رد و بدل گردیده‌اند. ملانصرالدین در واقع قصه‌گوی همه‌ی اعصار و قرون، یکی از چهره‌های خاورمیانه است. از سربندی شبیه به آن‌چه هندی‌ها بر سر می‌گذارند و ردای بلندی که به آن جُبه می‌گویند، استفاده می‌کند. ملانصرالدین قادر است مانند یک خطیب در مسجد یا امام نماز جماعت یا قاضی دادگاه عمل کند. آن‌چه موجب می‌شود که ترک‌‌ها، ملانصرلدین را یک قهرمان بدانند، اشراف و شناسایی مبهوت‌کننده‌ی او نسبت به هرکس، خواه همسر، همسایه‌ی او و یا دیگران است.